La Planche du Dimanche

Doordat op lege dagen de verveling toe begon te slaan, en verveling enorm goed is voor de creativiteit, is er een nieuw plannetje geboren: La Planche du Dimanche. De zondagse plank.

We hebben nu drie zomerseizoenen in onze Chambres d’Hôtes gewerkt. In 2019 hadden we drie avonden diner voor de gasten die gereserveerd hadden. In 2020 deden we daar nog een avond bij, de zondag, want we merkten dat op zondagavond veel restaurants gesloten waren. Zondag zijn de restaurants hier meestal wel open voor lunch, een uitgebreide zondagse lunch is heel normaal, maar daarna gaan ze vaak dicht. Moesten onze gasten een heel eind rijden om nog iets te vinden dat open was. Niet goed voor het humeur. Dus wij namen de zondagavond voor onze rekening. 

Maar het ontbijt is tot een uur of 10.00, uitchecken kan tot 11.00 en de winkels gaan op zondag om 12.00 dicht. De markt in Limogne-en-Quercy (ons dorp) wordt ook rond die tijd opgedoekt, dus we moesten ons haasten om alles nog bij elkaar te scharrelen voor een driegangen diner. Daarbij: op die markt is veel lekkers te halen, allemaal uit de streek, en als Fransen ergens dol op zijn, dan is het wel op regionale producten. En volgens mij is iedereen dol op een ongecompliceerde borrelplank, niet dan? 

Het idee is dus dat onze gasten op zondag eventueel ergens uitgebreid gaan lunchen en zich ’s avonds bij ons kunnen melden voor de borrelplank met regionale producten van de markt. Kaas, worst, druiven, fritons de canard, meloen, noten, lekker brood, een paar vijgen en dat soort feestelijks. 

Met die plank en eventueel een karafje wijn kunnen ze zelf een plek uitzoeken. In de hangar aan de eettafel is het makkelijkst, maar daar wordt altijd al gegeten. Achter aan de picknicktafel of aan de lage tafel met zitkussens, onder de kleine overkapping, bij het zwembad of op de kamer, het maakt ons niet uit. 

We legden het eerst even voor aan onze Franse buren. Want dat Nederlanders zo’n plank waarderen weten we wel, maar de Fransen? Zijn ze dan niet in de veronderstelling dat er daarna nog een heel diner komt? En wat mag er niet ontbreken op de plank? Volgens buurvrouw Nathalie heet zoiets hier een ‘apéro dinatoire’, vrij vertaald een ‘aangeklede borrel’. En die ziet er inderdaad uit zoals wij wel gewend zijn. Hun leuke veertienjarige zoon Osmin kwam vervolgens met de geniale titel “la Planche du Dimanche”, en die houden we er in. Het plan kon uitgevoerd worden. Maar niet zonder proeverij. Want we kennen de zondagse markt inmiddels, maar waar haal je de allerlekkerste kaasjes en hoe koop je het best in? Dat moeten we nu toch serieuzer gaan aanpakken. 

Afgelopen zondag kochten we een zachte Tomme Cendré, een Cabécou en een stukje Saler. Een droge worst van canard, en olijven met zoete paprika (niet geheel uit de streek, zelfs niet uit dit land, maar wel lekker). Dit was niet de ideale combinatie. Alle kazen waren zacht van smaak en weinig uitgesproken. We zoeken dus nog iets pittigs en een heel smaakvol kaasje. De Rocamadour moet er zeker bij, het beroemde geitenkaasje dat je hier overal tegenkomt. Misschien een Roquefort, die komt uit de Aveyron en dat is naast de Lot. Een Saint Nectaire uit de Cantal gaan we komende week proeven. De worst viel tegen, die hebben we weleens beter gehad, dus die vrouw met die grote mand met drie worsten voor een tientje slaan we de volgende keer over. 

Het komt erop neer dat we waarschijnlijk elke zondag moeten aansluiten in de rij voor de meest populaire kaas kar. En dat we voor de worst misschien wel naar Villefranche moeten, want daar zit een fijn zaakje. De meloenen van de Quercy zijn sowieso heerlijk zoet, de vijgen vallen eind van de zomer gewoon uit de boom in de tuin, de druiven hangen tegen die tijd in trossen aan de gevel en noten groeien hier overal aan de bomen langs de Lot. Lokaler kun je het niet hebben. Lotgenoten: kaas en worst tips zijn welkom. We hebben nog een aantal weken om te proeven. Geen straf natuurlijk. Maar tegen de tijd dat we buiten kunnen eten moeten wij serieuze kaaskenners zijn en zal de Planche du Dimanche zijn definitieve vorm krijgen. 

Kaas proeven, worst testen, wijn degusteren, we hebben het er maar druk mee. Gelukkig zijn we ook nog steeds wandelingen aan het ontdekken en uitzetten anders zouden we dichtslibben. Maar let op; de Planche du Dimanche wordt een dikke hit!

Liesbet Pranger | www.pechblanc.com

Verwante berichten