Door: Kees Wijnen
De zomer is over. We zijn weer op weg naar de herfst. Het begint weer te regenen en de temperaturen dalen. Om dat laatste ben ik niet zo rauwig, ik was die hoge temper
aturen wel een beetje beu, maar een beetje regen is nu meer dan welkom. Het bruine gras krijgt zowaar alweer een vleugje groen. Plots merk je aan allerlei dingen dat het seizoen verandert. Zo dacht ik laatst nog dat het dit jaar wel meeviel met de aoutas.
Nou, een week later zat ik helemaal onder en werd ik gek van de jeuk! In mijn navel, onder je oksels en op andere intieme plekken, waarbij ik met beide handen in mijn kruis dook om tevergeefs te proberen de jeuk weg te krabben. Iemand nog goed anti aouta tips??
Toen we van de week een boswandeling maakten en bij een weiland uitkwamen, zagen we dat het hele veld door de everzwijnen was omgeploegd! Ze hadden zeker een half hectaar compleet gemolesteerd! Vorige jaren kwamen ze ook in onze tuin alwaar ze het hele grasveld omwoelden, ieder jaar weer tussen begin oktober en maart. Een Fransman vertelde mij dat met de regen de wormen weer omhoogkomen en daar zijn ze naar op zoek. Nadat we toch maar een schrikdraadje om ons grasveld hadden gespannen, bleven ze weg.
Ook de temperaturen dalen. Gisteravond was het binnen 18 graden en best wel fris. Eerst maar weer eens een lange broek aangedaan. Dat was sinds begin juni dat ik die nog aan had. 
Die avond ook de pelletkachel weer eens aangedaan, meer om te kijken of ie het nog wel deed. Geen probleem, hij brandde als een tierelier, maar gaf nog wel zo’n eigenaardige stoffige verbrande lucht. Ik heb hem maar weer vlug uitgedaan, ook omdat ik met die fossiele brandstoffen bevangen werd door “kachelschaamte”! Meteen dacht ik of we hem de komende winter wel veel zouden gebruiken of toch weer de CV zouden aandoen, nu de prijzen van pellets meer dan verdubbeld zijn. Ik ben benieuwd hoe zich dat de komende tijd gaat ontwikkelen.
Tegenover ons staat een grote walnotenboom. Toen ik er al krakend onderdoor liep, besefte ik ineens dat het ook weer notentijd was. Vorig jaar viel er niet veel te noten, maar nu lagen er zat. Dus, maar een emmer gepakt en noten geraapt. Vooral die al kant en klaar op de grond liggen.
De noten in een zwarte schil laten we liggen en nog in een groene schil kijk je even of ze er makkelijk uit komen. Na het rapen waren mijn handen helemaal bruin. Niet eraf te krijgen! De noten een maandje laten drogen en we hebben weer voor het komend jaar een voorraadje inclusief wormpjes.
Gisternacht had ik het zowaar een beetje koud in bed en vroeg Marjo of ze de winterdekbedden erop kon leggen. Meteen ook maar de winterkleding tevoorschijn gehaald.
Zwemmen is er ook al niet meer bij. Ons onverwarmde zwembad dook al onder de 18 graden. Dus daar kan binnenkort ook weer het winterzeil overheen. We merkten dat de goudvissen in onze vijver minder interesse in hun voer hadden, zij maken zich, net als ik, ook al klaar voor de winter.
